İstanbul’un ilçelerinden biri olan Sarıyer‘in, güneyinde Beşiktaş(http://www.degisti.com/index.php/archives/2589),kuzeyinde Karadeniz, doğusunda İstanbul Boğaz’ı(http://www.degisti.com/index.php/archives/511),batısında Eyüp(http://www.degisti.com/index.php/archives/16975) yer almaktadır. İstanbul Boğazı’nın Rumeli yakasında yer alan Sarıyer, 151 bin km2’lik alan üzerinde kurulmuştur. Eski dönemlerde Bakırköy’e(http://www.degisti.com/index.php/archives/10865) bağlı olan Sarıyer, 15 Mayıs 1930 tarihinde ilçe olmuştur.

Antik çağda Simas adı verilen yerleşim, Saron ve Skletrinas isimleri ile de anılmıştır. Bizanslar döneminde semte Limas denildiği de olmuş, bu isimlerden sadece Simas Osmanlılar dönemi başlarına kadar kullanılmıştır.

Osmanlı tarihçisi Hammer de “Bu semte, Kuzey Mahallesi yakınındaki dağ boyunca uzanan altın madeni bulunduğundan Sarıyar (Sariyer) adı verilmiştir” diyor. Sarıyer’in ismini, sarı toprağından ve dağlarından çıkarılan altın madeninden aldığı ve bu nedenle de Sarıyer olarak isimlendirildiği bilinmektedir. Bir başka söylenceye göre Fatih Sultan Mehmet dönemi erlerinden “Sarıer Baba” nın ismini alarak “Sarıer” den esinlenilerek Sarıyer denildiğidir. Semtin kuzey tarafındaki dağlardan altın madeni çıkması nedeni ile “Altınyer” denildiği ve bu ismin zamanla Sarıyer’e dönüştüğü de söylenmektedir.  Ayrıca Osmanlılar döneminde Sarıyer mesiresine gelenlerin çok para harcamaları ve “Sarı Lira Yer” ifadesi ile anlatılmasının Sarıyer’e ismini verdiği de söylenir. Bu söylenceye göre “Sarı Lira Yer” ifadesinden “Lira” ifadesi zamanla kalkmış, diğer iki ifade birleşerek semtin ismi “Sarıyer” olmuştur.

19. yy.’a ait Bostancıbaşı defterinde semtin adı “Sarıyer”, 1839 tarihli Alex Findlay’ın haritasında da semtin ismi “Sarıyeri” olarak geçmektedir. Bütün bunlardan sonra Sarıyer isminin Simas iken sarı toprağı nedeni ile de önce Sarıyar’a ve daha sonra da Sarıyer’e dönüştüğü anlaşılır.

Kurtuluş Savaşı’ndan sonra merkez Sarıyer’deki nüfus sayısı daha da azalmış, Cumhuriyet’in ilk yıllarında Karadeniz’den özellikle Rize ve Trabzon’dan gelen göçlerle Sarıyer’de Türk nüfusun büyük oranda arttırmıştır. Siyasi nedenlerle 1955’den sonra yurt dışına başlayan Rum ve Ermeni göçü 1960-1980 yılları arasında devam edince Sarıyer’de hemen hemen hiç azınlık nüfus kalmamıştır.

Bölge, koruluk ve bahçeleriyle de İstanbul’un en önemli ilçelerinden biridir.  Özel koruluklar daha çok Boğaziçi’nde yabancı ülkelerin elçiliklerinin yazlık binalarının bulunduğu yerlerde bulunmaktadır. Eski sahilsaray, köşk ve konakların bir kısmının korulukları da günümüze kadar korunabilmiştir. Boğaziçi Üniversitesi Korusu,Emirgan Korusu, Sait Halim Paşa Korusu,Fransa Elçiliği Korusu, Alman Elçiliği Korusu, Rusya Elçiliği Koruluğu yerleşimdeki önemli korulardan bazılarıdır.

Bugün Sarıyer deyince aklımıza balığı, böreği,muhallebisi ve doğası gelmektedir.